Technologie voor het kweken en verzorgen van bonen in het land in het open veld

Diverse bonen variëteiten gekweekt door veel tuinders in hun zomerhuisjes. Cultuur heeft een aantal nuttige eigenschappen en vraagt ​​om een ​​verantwoorde teeltwijze. Om een ​​overvloedige oogst te krijgen en geen tijd en geld te verspillen, is het niet alleen belangrijk om te weten hoe bonen moeten groeien, maar ook om de basistechnieken voor landbouw, planten en verzorging te volgen.

Plantaardige bonen - een beschrijving van de tuincultuur

Een eenjarig kruid behoort tot de vlinderbloemigenfamilie. De gemiddelde planthoogte is 60 cm. De stengel vormt zijscheuten, de wortels met een scharnierende structuur dringen door tot een diepte van ongeveer 1 m. Tijdens de actieve rijping produceren de bonen vruchten in de vorm van peulen met bonen. De bladeren van de plant zijn volumineus, diepgroen, ovaal van vorm. Tijdens de bloei worden bloeiwijzen van wit, roze of paars gevormd op de stengels. De teelt van bonen is afhankelijk van de gecultiveerde variëteit en je kunt peulen krijgen met bonen van 6 tot 15 cm groot.

Rassen en soorten bonen

Er is een grote verscheidenheid aan soorten bonen, die verschillen in rijping, groei-eigenschappen en smaakkenmerken. Om een ​​goede en volwassen oogst te krijgen, moet u rassen kiezen in overeenstemming met de omstandigheden waarin het zaaien zal worden uitgevoerd. Wanneer geplant in gematigde klimaten, kunnen gemiddeld tot laat rijpende variëteiten worden gebruikt. In gebieden met veel neerslag is het beter om vroegrijpe variëteiten te telen die de eerste vruchten een paar maanden na het zaaien zullen geven.

Volgens hun smaak worden bonen onderverdeeld in schelp-, suiker- en halfsuikerbonen. De eerste onderscheiden zich door het feit dat hun kleppen niet eetbaar zijn, maar ze zijn na het drogen gemakkelijk schoon te maken. De andere twee soorten kunnen worden gebruikt bij het koken met de peulen, zelfs als de bonen niet volledig rijp zijn.

Hoe bonen te verwerken voor het zaaien

Het correct planten van bonen vereist een voorbereidende voorbereiding van zaden voordat ze worden geplant. Het zaadje moet worden opgewarmd, het is beter om het natuurlijk te doen. Om dit te doen, is het voldoende om de zaden in de open lucht te laten staan ​​bij een temperatuur van ongeveer 30 graden.

Als de weersomstandigheden verwarming niet toelaten, kan een elektrische droger worden gebruikt.

Daarna moeten de zaden 24 uur in warm water worden gedrenkt.

Waar is de beste plek om bonen te planten - kies een plek op de site

Kies voor het telen van gewassen een plaats met goed natuurlijk licht, geen tocht en harde wind.

De grondsoort doet er niet zoveel toe, maar de praktijk leert dat de plant niet goed ontkiemt als deze in kleigrond wordt geplant.

Dit komt door de lage doorlaatbaarheid van vocht, waardoor het wortelstelsel gaat rotten.

Bean-voorgangers

Voor een actieve en goede groei van het gewas, wordt het aanbevolen om aardappelen, pompoen, kool en verschillende wortelvariëteiten te kiezen als voorlopers voor bonen. Zaai geen bonen na het kweken van zonnebloemen, omdat de grond dan verstopt raakt met aas en er een risico bestaat op vernietiging van planten door grijze en witte rot.

Secundaire gewassen mogen niet op dezelfde plaats worden geplaatst, omdat het volgende jaar de kans op het ontwikkelen van ziekten aanzienlijk toeneemt. U kunt bonen op de site niet eerder dan na 5 jaar opnieuw planten. De peulvruchten zelf zijn goede voorlopers voor alle gewassen, mits landbouwpraktijken worden gevolgd. Planten verzadigen de grond met stikstof en laten de grond na het oogsten vrij van onkruidgewassen.

Bodemvereisten voor aanplant

De grond voor het zaaien van peulvruchten moet een normale alkalische reactie hebben. Bodems met een hoge zuurgraad kunnen leiden tot groeiachterstand en verminderde opbrengsten. Dolomietmeel of houtasafzetting helpt de zuurgraad van de aarde te verminderen. Als het voor het planten niet mogelijk is om de zuurgraad te meten, is het de moeite waard as aan het gat toe te voegen voor het geval dat het een betere ontkieming heeft.

Zand- en zware kleigebieden zijn niet geschikt voor het verbouwen van gewassen. De grond moet licht, vruchtbaar en matig gedraineerd zijn. Voordat u direct gaat planten, moet u het land van onkruid en overblijfselen van vorige planten verwijderen.

Verlichting

Alle soorten bonen zijn planten die intensieve verlichting nodig hebben. Voor rijping is de lengte van de daglichtperiode niet meer dan 10-12 uur.

Bij het beginnen met zaaien is het beter om van tevoren op de hoogte te zijn van de komende daglichturen in de prognose.

Onder goede lichtomstandigheden zullen de planten snel naar de vruchtfase gaan en een grote oogst vormen. In gebieden met meer daglichturen dan de plant nodig heeft, worden de zaden in de tweede helft van de zomer geplant of worden de bedden bedekt met ondoorzichtige frames met een afdekmateriaal.

Kijk eens ook

Hoe asperges thuis buiten te kweken en te verzorgen

Het is belangrijk om pas aan het begin van de ontwikkeling van zaailingen strikte vereisten voor de verlichting van de bedden in acht te nemen. Met verdere groei blijven bonen zich ontwikkelen en vruchten afwerpen met minder afhankelijkheid van licht. Bovendien hebben fokkers verschillende variëteiten gekweekt die immuun zijn voor de lengte van daglichturen.

Hoe bonen in het land te planten - een beschrijving van het plantproces

Weten hoe je correct moet landen bonen zadenis het mogelijk om geschikte omstandigheden te creëren voor actieve vegetatie. De meest acceptabele en gebruikelijke optie voor het planten van bonen is een gewoon schema. Zaden moeten om de 20-25 cm op een diepte van ongeveer 5 cm worden geplant, de optimale rijafstand is 30-40 cm.

Voor het planten moet je zorgvuldig gaten graven en er verschillende zaden in plaatsen.

Direct na het zaaien wordt de grond bewaterd en verdicht. Om kieming te versnellen kan de grond worden afgedekt met een beschermfolie of non-woven vezelmateriaal.

Landingsdata

U kunt op elk moment bonen zaaien, van het vroege voorjaar tot begin augustus. In de regel begint het planten van bonen op hetzelfde moment als de massale bloei van kastanjes. In zuidelijke regio's kunnen peulvruchten worden gekweekt als herplant na het oogsten van eerder geplante groenten.

Door meerdere keren te zaaien met tussenpozen van 10-12 dagen, kunt u lange tijd verse gewassen oogsten. Het is voldoende om een ​​klein bed opzij te zetten en regelmatig de peulen te plukken voordat u ze direct kookt.

Plantproces

Nadat je de zaden hebt voorbereid, moet je gaten in de bedden graven, ruimtelijke isolatie observeren en er meststoffen op aanbrengen. Verschillende zaden worden in elke groef gegoten en na de vorming van de eerste bladeren op de zaailingen zijn er nog maar 3 zaailingen over. De rest van de zaailingen kan voorzichtig worden getransplanteerd of verwijderd.

De nuances van het planten van bonenzaden zijn afhankelijk van de bodem en andere omstandigheden waarin de plant wordt gekweekt.

Bij gebruik van de zaailingmethode worden bijvoorbeeld gekiemde bonen in de grond getransplanteerd volgens een schema dat verschilt van eenvoudig zaaien.

In het open veld

Meestal worden bonen in zomerhuisjes in bedden gekweekt, dus voordat u gaat zaaien, moet u zich vertrouwd maken met wanneer u planten in de volle grond plant. De cultuur verdraagt ​​geen lage temperaturen, daarom wordt gezaaid in open grond uitgevoerd wanneer de bovenste lagen opwarmen tot + 12 ... + 14 graden. Ook is het belangrijk dat het risico van late voorjaarsvorst wordt geweken.

Het is het beste om peulvruchten te kweken uit de buurt van hoge bomen en struiken die het natuurlijke licht kunnen blokkeren. Naast schaduw, is het de moeite waard om gebieden te vermijden waar mogelijk door wind is.

In de kas

Als de omgevingsomstandigheden het niet toelaten om peulvruchten in de bedden te laten groeien, kunt u de zaden in een kas planten. Geplante planten kunnen vroege en late oogsten produceren als ze worden geplant met tussenpozen van 1 tot 2 weken. De optimale variëteit voor aanplant in een kas wordt beschouwd als een struik, die veel ruimte in beslag neemt, maar tegelijkertijd een hoge en stabiele opbrengst geeft.

In een buitenwijk van Moskou

De klimatologische en bodemgesteldheid op het grondgebied van de regio Moskou maken het mogelijk om voornamelijk laaggroeiende struikvariëteiten te planten. Het zaaien en telen gebeurt half mei in de volle grond. Door de instructies van de maankalender aan te houden, is het beter om te beginnen met zaaien tijdens de wassende maanfase.

De bedden in de regio Moskou worden in de herfst voorbereid door onder een schopbajonet te graven en fosfor-kaliumverband aan te brengen. Aan het begin van de lente wordt het land losgemaakt en behandeld met stikstofkunstmest.

In Siberië en de Oeral

De teelt van bonen in Siberië en de Oeral veronderstelt naleving van een aantal regels. De meeste soorten gewassen wortelen niet in regio's met korte zomers, dus het is belangrijk om te weten hoe je planten moet kweken voor een grote oogst.

In het bijzonder moeten de volgende aanbevelingen worden overwogen:

1. Vanwege het korte seizoen is het beter om vroeg rijpende rassen te selecteren.
2. Zaden kunnen het beste droog worden geplant, zonder vooraf te weken.
3. Krullende rassen moeten worden vastgebonden, omdat frequente neerslag de spruiten kan neerslaan.
4. Als er een koude klik komt, is het beter om de planten te bedekken met foliemateriaal.

Kenmerken van groeien in het land

Bij het kweken van bonen in een zomerhuisje is de planttechnologie standaard, maar tegelijkertijd zijn er verschillende kenmerken voor verzorging. De zaden worden voorverwarmd en geweekt, waardoor ze snel ontkiemen. Een overvloed aan vocht is nodig voor het opzwellen van dikke zaadlobben, en onvoldoende water geven kan leiden tot groeiachterstand.

Hoe langer de dienst in de grond duurt, hoe groter de kans op ongedierteschade. Door vooraf te weken wordt het zaailingenvormingsproces geactiveerd en wordt de algehele groeiperiode verkort.

Black Eyed Peas

Zaden van aspergebonen kunnen worden gekweekt zowel in het open veld als thuis. Het is beter om laaggroeiende variëteiten in een aparte container of in turfpotten te planten voor verdere transplantatie.

Groene bonen vereist geen extra verlichting, het is voldoende om zonlicht te bieden.

De grond voor de aspergesoort moet tweederde aarde en één humus zijn. Als topdressing kunt u een complexe meststof met fosfor en kalium gebruiken.

Kijk eens ook

Beschrijving van de beste variëteiten en soorten sperziebonen met namen

Bush bonen

Omdat bushbonen warmteminnende planten zijn, is het belangrijk om late plantdata aan te houden. Bij het zaaien moet de bodemtemperatuur hoger zijn dan 14 graden om zaadsterfte te voorkomen. De optimale tijd voor het planten van struiksoorten is het eerste decennium van mei. De diepte van het planten van zaden is niet meer dan twee centimeter. Na het planten moet het afdekmateriaal op de grond worden gelaten om de kieming te versnellen.

Zorg voor bonen in de tuin

Bonen hebben beluchting nodig, dus de grond onder de zaailingen moet altijd los en vrij van onkruid zijn. Het verzorgen van bonen omvat de eerste loslating wanneer de plant 6-7 cm bereikt, de tweede - samen met het oogsten na 2 weken. Het laatste losmaken vindt plaats voordat de rijen worden gesloten.

Bij overvloedige groei van de struiken is het toegestaan ​​om een ​​deel van de bladeren af ​​te snijden. Met een verdikte beplanting kunt u meerdere struiken scheiden en naar een andere plaats overplanten. Als de struiken snel opstaan, maar tegelijkertijd niet vertakken of overgroeien met gebladerte, moet u hun toppen knijpen.

Water geven

Na het ontkiemen en vóór de vorming van 4-5 bladeren worden de struiken 2-3 keer per week bewaterd zodat de grond altijd vochtig blijft. In de toekomst stopt het water geven praktisch tot het ontluikende stadium. Aan het begin van de knopontwikkeling kun je de zaailingen één keer per week water geven, zonder overtollig vocht. Voor irrigatie is bezonken warm water geschikt. Koudwaterbehandeling kan de kwaliteit van het gewas negatief beïnvloeden.

Kenmerken van het voeren van bonen in het open veld

Tijdens het groeiseizoen wordt de plant 2-3 keer bemest. Voor het planten wordt humus in het bed gebracht en de volgende voeding wordt uitgevoerd in aanwezigheid van het eerste paar bladeren. Fosfor-kaliummeststoffen worden gebruikt als topdressing in een verhouding van 15-20 g per vierkant land.

In het stadium van massale ontluiking is de volgende bevruchting vereist. Gedurende deze periode hebben bonen een overvloed aan kalium nodig, dat indien nodig kan worden vervangen door houtas. De laatste voeding vindt plaats in de rijpingsfase, een week voor de oogst.

Bodemzorg

De grond waarop de bonen worden verbouwd, heeft geen specifieke zorg nodig, maar om een ​​goede oogst te krijgen, moet je de basistechnieken van de landbouw volgen en voor het land zorgen. Het is voldoende om constant water te geven, de grond los te maken en onkruid tijdig te verwijderen. Om een ​​verhoogde vegetatiegroei ten nadele van de vruchtvorming te voorkomen, is het verboden om de grond met stikstof te bemesten.

Oogsten en opslag

De timing van het oogsten van bonen hangt rechtstreeks af van het type en de variëteit van het geteelde gewas. Asperge bonen mag niet overbelicht worden in de grond, omdat peulvruchten in gedroogde toestand hun gunstige eigenschappen verliezen. Als u het gewas wilt behouden, kunt u zelfs onrijpe vruchten oogsten. Gedroogde peulen zijn geschikt voor oogst in de winter.

Het wordt niet aanbevolen om bonen uit alle struiken in één keer te oogsten als sommige peulen nog groen zijn. In de schaduw van hun eigen bladeren kunnen zaailingen zich langzamer ontwikkelen, dus het is beter om ze te laten rijpen, wat de opbrengst van bonen zal helpen verhogen. In de regel, met inachtneming van de teeltregels, vindt het moment waarop het fruit kan worden geoogst zonder het risico van verstoring van een onrijp gewas 2-2,5 maanden na het planten plaats.

Het wordt aanbevolen om het gewas op een droge en koele plaats te bewaren. De bonen kunnen worden opgevouwen in een canvas zak of glazen bakjes. Het is belangrijk dat het gewas niet wordt blootgesteld aan direct zonlicht. Vooraf is het de moeite waard om de peulvruchten zorgvuldig te drogen om rotten bij langdurige opslag te voorkomen. Indien gewenst kan het geoogste gewas worden ingevroren door het portiegewijs in meerdere delen te verdelen. Zo heeft u in de winter altijd een product bij de hand dat zijn oorspronkelijke gunstige eigenschappen en smaak behoudt.

Ziekten en plagen

Bonen worden beschouwd als een van de weinige gewassen die volledig ongediertebestendig zijn. De enige insecten die planten aanvallen, zijn naaktslakken. Om schade aan bonen door slakken te voorkomen, moet u de grond tijdig onkruid wieden, zonder een gunstige habitat voor ongedierte te creëren. Als er parasieten worden gevonden, moeten er meerdere vallen naast de struiken worden geplaatst.

De belangrijkste ziekten die inherent zijn aan de cultuur zijn bacteriële rot. Wortelrot tast planten aan waarbij de randen van de wortels uitdrogen, waardoor de groei stopt en het loof eraf valt. Wanneer zaailingen ziek zijn van echte meeldauw, verschijnt er witte bloei op het oppervlak van de bladeren, die zich uiteindelijk verspreidt naar alle gronddelen, en de planten sterven af. Om ziekten te bestrijden, is het noodzakelijk om de landingsplaats te behandelen met insectendodende meststoffen.