Beschrijving van de watermeloenvariëteit Kholodok en kenmerken van de teelt, verzameling en opslag van gewassen
Watermeloen is een bekende grote vrucht met sappig aromatisch vruchtvlees en zoete smaak. Mensen kijken uit naar het watermeloenenseizoen om te genieten van de heerlijke bes uit het hart. Watermeloenen kweken wordt een populaire activiteit, dankzij de opwarming en het werk van fokkers, ze groeien goed in regio's waar ze voorheen alleen vielen door de inspanningen van dragers. Watermeloenen van het ras Kholodok verdragen bijvoorbeeld een temperatuurdaling goed, waarvoor ze een karakteristieke naam kregen.
Kenmerken en beschrijving van het ras
Chill behoort tot de mid-late variëteiten. Het oogsten begint 90 dagen na het planten van de zaden. De plant gedijt goed in het open veld van de zuidelijke streken, geschikt voor glastuinbouw. Verschilt in hoge opbrengst - vanaf 30 ton per hectare, uitstekend geschikt voor planten in de tuin en voor meloenenteelt.
De variëteit heeft heldergroene bladeren, ietwat langwerpige bessen met een gewicht van 4-5 kilogram, lange vertakte scheuten. Helder, met donkere strepen, schil van matige dikte, het vruchtvlees is sappig, korrelig, rood met een roze tint en een rijke zoete smaak.
Watermeloen is geschikt voor de teelt in de Zuid-Russische regio's en in de hele Middle Strip. Het wordt verbouwd in de Wolga-regio, in de Zuid-Oeral, in de regio's Volgograd en Astrachan. Het gewas wordt eind augustus geoogst. Het ras heeft een lange (3-5 maanden) houdbaarheid van fruit.
Fokgeschiedenis en groeiregio
De geschiedenis van de watermeloenenteelt gaat duizenden jaren terug. Ze werden in de VIIIe eeuw vanuit India naar Rusland gebracht, gedurende enkele honderden jaren, dankzij selectie, uit een kleine, licht bittere vrucht, werden bekende, grote en zoete bessen verkregen.
Chill is een product van de selectie van Russische wetenschappers. De variëteit is gefokt in de regio Volgograd, in het Bykovskaya-proefstation. Dit is het resultaat van het werk van Sancha Claudia Petrovna, die drie soorten watermeloenen kruiste, en het resultaat was een Chill, die erg populair werd vanwege zijn smaakkenmerken, goede conservering tijdens transport en een lange houdbaarheid van rijp fruit.
Pretentieloos, in staat om lagere temperaturen te weerstaan, kan Chill over uitgestrekte gebieden groeien - van Astrachan tot Siberische regio's, waar het geweldig aanvoelt in kassen en onder de film, geeft een hoge opbrengst.
Optimale voorwaarden voor een goede groei
Veel zon, matig water en lichte grond - laat het afkoelen en de variëteit zal reageren met een geweldige oogst.
Water geven
Gestreepte bessen houden niet van te veel water geven. Watermeloenen krijgen water terwijl de bovengrond droogt. Wateroverlast zal de smaak van het fruit bederven en de opbrengst aanzienlijk verminderen. Geef de Chill elke 7-10 dagen water, afhankelijk van de weersomstandigheden. Tijdens de bloeiperiode wordt de watergift verhoogd en tweemaal per week geproduceerd.
Topdressing en meststoffen
De eerste wortel watermeloenen voeren breng een paar weken door na het planten van zaailingen in de grond. Ze worden gevoed met een oplossing van toorts of kippenmest in een verhouding van 1 deel kunstmest op 15 delen water.
Wanneer de eerste eierstok verschijnt, worden de planten voor de tweede keer gevoed met een complexe meststof voor meloenen en kalebassen, in strikte overeenstemming met de aanbevelingen van de fabrikant.
Vaak wordt ammoniumnitraat gebruikt om watermeloenen te voeren, deze meststof moet heel voorzichtig worden gebruikt - een teveel kan de smaak van het fruit aanzienlijk verminderen.
De grond
De grond voor meloenen heeft licht en vruchtbaar nodig. U kunt er groenbemesters op voorzaaien (voor de winter). Wintertarwe, rogge, erwten zijn geschikt. Na het verschijnen van scheuten wordt de site opgegraven.
Belangrijk: watermeloenen worden niet geplant na meloenen, pompoenen, ze worden niet meerdere seizoenen op dezelfde plaats gezaaid.
Je kunt in de herfst verrotte mest aan de site toevoegen en diep in de grond graven. Meloenen houden niet van zure bodems, watermeloenen groeien niet in drassige gebieden. Een zonnige, tegen de wind beschermde plek is geschikt om te landen. Tomaten, peulvruchten en maïs zijn goede voorlopers voor watermeloenen.
Hoe een watermeloen Chill te laten groeien
In het zuiden worden de bessen gekweekt in bedden of meloenen, met zaden of zaailingen, in het noorden worden kassen gebruikt of worden planten bedekt met folie.
Zaad voorbereiding
Voorbereiding van zaden is vereist. Ze worden in warm water geplaatst; voor het planten worden alleen exemplaren gebruikt die naar de bodem zijn gezonken. Geselecteerde zaden worden met water van 50-55 ° C gegoten en een uur bewaard. Het water wordt afgevoerd en de zaden worden 20-30 minuten in een intens roze oplossing van kaliumpermanganaat geplaatst. Voor het planten moeten de zaden worden behandeld met een groeistimulans (Epin, Epin-extra).
Vervolgens worden ze in potten geplant, bedekt met folie, op een goed verlichte, warme plaats geplaatst. Zaailingen worden regelmatig bewaterd en gelucht. Een week voordat ze in de volle grond planten, beginnen ze elke dag de film te verwijderen en de aanplant buiten te verwijderen, waarbij ze geleidelijk de tijd dat de zaailingen open zijn, verlengen - zo worden ze gehard.
In kasomstandigheden
In de kas worden planten geplant op een afstand van minimaal 70 centimeter van elkaar, met dezelfde rijafstand. 2 spruiten worden in één gat geplant. Omdat Chill lange zwepen heeft, moet de kas minimaal 2 meter hoog zijn. Bestuiving in kassen gebeurt handmatig. Vertrouw niet op natuurlijke bestuiving, zelfs niet met open ramen.
De volwassen wimpers worden aan het trellis vastgemaakt, dit zorgt voor een gelijkmatige verlichting. Als er te veel bloemen zijn, worden de extra bloemen afgesneden, daarnaast worden de zijscheuten verwijderd.
Planten in kassen wieden, maken de grond los, volwassen fruit wordt regelmatig omgedraaid. Onder de onderste bessen kunnen kleine planken worden gelegd zodat ze de grond niet raken, de bovenste worden in netten gelegd en aan hekjes vastgemaakt. Indien nodig worden de planten extra verlicht met lampen.
Watermeloenen kweken in een kasvereist natuurlijk inspanning, maar het is meer dan de moeite waard met een rijke oogst.
Buitenshuis
Planten worden geplant in warme grond, op een afstand van minimaal een meter van elkaar, 110 centimeter blijft tussen de rijen. 'S Nachts is het planten bedekt met een film om het te beschermen tegen temperatuurveranderingen. Nadat de watermeloenzaailingen wortel hebben geschoten en zich hebben aangepast aan een nieuwe plek, is de eerste voeding klaar.
Ze verdragen geen onkruid, dus u moet regelmatig onkruid wieden en de grond losmaken. Jonge scheuten houden van water, aanplant moet worden bewaterd en wateroverlast vermijden.Bij regenachtig weer is het bed bedekt met folie. Tijdens de periode van actieve groei van fruit mogen watermeloenen niet worden losgemaakt - u kunt de bessen beschadigen met tuingereedschap. Watergift wordt ook tot een minimum beperkt.
Oogsten en opslag
Rijp zijn gladde, glanzende vruchten met een droge staart; wanneer erop wordt getikt, laten ze een dof geluid horen.
Bewaar watermeloenen op een koele, droge plaats. Bij het leggen voor langdurige opslag worden speciale netten gebruikt en worden watermeloenen in hangende toestand bewaard of op planken gelegd, gescheiden van andere groenten, zodat de vruchten elkaar niet raken.
Ziekten en plagen
Behandeling van zaden en grond vóór het planten helpt planten te beschermen tegen ziekten, in geval van ziekte worden de aangetaste planten vernietigd. Om de grond te desinfecteren, kunt u deze licht besprenkelen met limoen of besprenkelen met een roze oplossing van kaliumpermanganaat.
Van watermeloen plaag De kou wordt beïnvloed:
- een spruitvlieglarve;
- spint;
- meloen bladluis.
In dit geval worden de planten behandeld met een aftreksel van teerzeep of uienschillen of met geschikte herbiciden, in overeenstemming met de gebruiksaanwijzing.
Natuurlijk vereist de teelt van watermeloenen enige inspanning, maar de mogelijkheid om te genieten van zelfgekweekte zoete, sappige bessen is ongetwijfeld de moeite waard, en geef de voorkeur aan de Cholodok-variëteit, onthoud dat dit een erkende kweekprestatie is van de Russische Federatie en is opgenomen in het bijbehorende register.
